Yüreğinin götürdüğü yere git… Bu satırları okuyunca birden durdu. Zihnine gelen kareler vardı evet. O ne zaman yüreğinin götürdüğü yere gitmişti. Yada kişilere, ya da kurumlara…Bir gülümseme hissetti yanaklarında. Yüreğinin götürdüğü yere gittiğinde bir arzu bir mutluluk bazen de bir hüzün vardı. Ama cevabı şu oluyordu bu kareleri hatırladığında. İyi ki…İyi ki deneyimledim. İyi ki iç sesimi dinledim ,iyi ki yüreğimi dinledim. Çünkü o zaman aşkla gidiyor, o zaman aşkla yapıyordu. Ağlasa da yanılsa da bu onun deneyimiydi , onun seçimiydi , onun tecrübesi onun kararıydı. Yanlışını doğrusunu başkasına yüklemeden deneyimlemek kadar güzel bir şey var mıydı ? Çünkü diğerinin dediğini yaptığında o zaten gerçek o olmuyordu; emin olmuyordu. Çünkü emin olsa yüreği zaten direkt oraya götürürdü onu. O yüzden yaşamaya değer bir hayat varsa , içinden gelerek gerçekten çekildiğin şekilde yaşadığında güzel.
Önünde pek çok yol açılıp sen hangisini seçeceğini bilemediğin zaman, herhangi birine öylece girme, otur ve bekle. Dünyaya geldiğin gün nasıl güvenli ve derin derin soluk aldıysan, öyle soluk al, hiç bir şeyin senin dikkatini dağıtması izin verme, bekle ve gene bekle. Dur , sessizce dur ve yüreğini dinle. Seninle konuştuğu zaman kalk ve yüreğinin götürdüğü yere git. .
30.05.2014 , Aşk’la❤️
Yapmaya değecek tek yolculuk içimize yaptığımız yolculuktur.
Uzm. Psk. Dan. & Psikoterapist
Ece Özge Karakuz