Evladım , benden önce ölsün istiyorum. . .
Ben ondan önce ölür gidersem kim bakacak benim çocuğuma dedi. Hala her akşam ‘neden’ diye soruyorum kendime diye ekledi.Kim benim gibi ilgilenir evladımla.Hem korku hem kaygı kol kolaydı cümlede.Bu cümle, ağır zihinsel engelli özel eğitim öğrencisinin annesinin cümlesi.
Bu yaşam deneyiminde çocukların gelişimi ,eğitimi yanında ailelerin psikolojik süreci kendilerini duygusal olarak yukarıda tutmaları çok önemliydi. Ailede olan bütün duygular otomatik olarak tabii ki çocuğa da yansıyor.Engellilerde de onların istediği şey onlara acımak değil, onları o haliyle kabul etmek, bunu hayatın bir parçası olarak görmektir.
🔆ÇOCUĞUNUZU KABUL EDİN
Anne baba olarak birbirinizi suçlamayın. Suçlu aramayın. Onu olduğu gibi kabul edin. Gelişimi için gerekli ilginizi ve şefkatinizi esirgemeyin. Sevgi ve şefkatin beden ve ruhsal gelişim üzerinde büyük etkisi vardır.
🔆ÇOCUĞUNUZU SUÇLAMAYIN
Onu aileye verilmiş bir ceza olarak görmeyin.
🔆ÇOCUĞUNUZDAN UTANÇ DUYMAYIN
Utanç duymadan sokağa çıkmasına ,arkadaşlarıyla oynamasına yardımcı olun. Özellikle yüz, beden, diş, saç, tırnak temizliğine, giysilerinin düzgün ve temiz olmasına dikkat edin.
🔆ÇOCUĞUNUZU BECERİKSİZ BULMAYIN
“Sen onu yapamazsın” diyerek atılımını engellemeyin. Elinden geldiği kadar yapmasına imkan verin.
🔆ÇOCUĞUNUZU ÇOK ŞEY YAPMAYA ZORLAMAYIN
Onun zekaca geriliği nedeniyle yeteneklerinin sınırlı olduğunu kabul edin.
🔅Varolan yeteneklerini en iyi kullanılabilir duruma getirin.
🔅Öğretilebilir düzeydeki çocuklar başkalarının istediklerini değil, ilgi duydukları şeyleri öğrenirler.
🔅Pratik hayatta kendine yetecek kadar temel beceri ve alışkanlıkları kazandırmak gerekir (Örneğin; yemek yeme, tuvalet alışkanlığı vb. kazandırma)
🔅Çocuğun evdeki faaliyetlere katılmasını sağlayın (Örneğin; yattığı yatağı düzeltmesi, masaya bardak ve tabak yerleştirme vb.)
🔅Boş zamanlarını yararlı bir şekilde değerlendirmesini sağlayıcı faaliyetlerde bulunmasını sağlayın (Örneğin; yüzmek,arkadaşlarıyla oyun oynamak vb.)
🔆Çocuğu Aşırı koruyucu ve kollayıcı tavırlarla bağımsızlıklarının engellenmesini, kötüye kullanılmasını, istismar edilmesini önleyici tedbirler almak gerekir .
🔆Engellilerin yaşadığı çeşitli duygulara bakmak lazım. O duyguları derinleştiren davranışlar yanlıştır, o duyguları hafifleten davranışlar doğrudur. Bu duyguların başında yetersizlik duygusu gelir.
🔆Engelli çocukların yaşadığı ikinci olumsuz duygu “ben diğerleri gibi değilim” duygusudur. Çocuğun normalleşme istek ve arzularına zemin hazırlamalıdırlar.
🔆Ailenin aynı durumda olan ailelerle görüşmesinde de fayda var. Aynı duyguları paylaşanlar bir araya gelirse daha güçlü olabilirler. Ailenin kendi süreçleri gibi olan başkalarının da olduğu ve onların sorunlarını ,kat ettikleri yolları görmek ,her halükarda yalnız olmadığını hissetmek güç verir.
🔆SON SÖZ OLARAK
Çocuğunuzu eğitirken ACELESİZ-SABIRLI, TEKRARDAN BIKMADAN, SÜREKLİ OLARAK GÜLER YÜZLÜ OLMAYA dikkat etmek çok önemlidir.Sevgi, ilgi ve eğitimle bu çocukları hayata kazandırmak mümkün!
Uzm. Psk. Dan. & Psikoterapist
Ece Özge KARAKUZ